Niet echt opzienbarend. Tussendoortje. ( )

A cute little book about animals featuring in literature. Very humoristic. If a book features an animal, it's either in a minor role, or it's a children's book. Why aren't there more adult books with animals as main characters when there's so much more variety in the animal kingdom then there is among humans? ( )

Midas Dekkers vraagt zich af waarom er in zo weinig romans dieren een rol van
betekenis spelen. Ze komen voor in kinderverhalen en fabels, maar dan vrijwel altijd als symbool voor een type mens. Het dier als zinnebeeld van het stereotype: De vos is slim, de ezel dom. Volgens Midas Dekkers is het dier anders dan de mens en zou juist daarom een beter zicht geven op wat een mens is. Freud, zo moppert hij, figureert prominent en daardoor barsten onze romans uit hun voegen van de niet verwerkte jeugdtrauma's en fixaties van allerhande soort. Maar Freud heeft in de echte wereld al lang afgedaan, nu levert de wetenschap ons het idee aan dat de mens een dier is.

Maar wil het dier een rol kunnen vervullen dan moeten we ook het dier als een individu beschrijven, ieder met een eigen karakter. Dat iets een hond is, zeg niet alles over de hond.

Midas Dekkers kent de literatuur en geeft met een flinke dosis citaten aan hoe het zou kunnen (Koolhaas bijvoorbeeld) en hoe het niet moet. Licht en luchtig is het boekje zeker, niet in het minst dankzij de volop aanwezige Dekkeriaanse humor. ( )

Bij vlagen geestig geschreven. Tijdens het lezen vroeg ik mij af wat ik zou doen wanneer mijn buurman aan de bar van het stamcafé, een betoog zou houden dat overeenkomt met de inhoud van dit boekje. Een paar extra borrels zou het draaglijk maken, maar uiteindelijk zou ik toch vroegtijdig het etablissement verlaten. ( )

Een typisch Midas-Dekkers-boekje: onderhoudend, van de hak op de tak springend, met humor geschreven. En de boodschap is duidelijk: er is te weinig aandacht voor het dier in de (Nederlandstalige) literatuur. ( )