Het enige bekende aan dit verhaal is de illustrator, Quentin Blake, de beroemde illustrator van de boeken van Roald Dahl. Evenals Dahls' De griezels gaat dit verhaal over een ouder echtpaar en door het verband met Blake denk je toch dat het een heel naar ouder echtpaar zal zijn.
Nou, het begint inderdaad al goed. De man is alsmaar chagerijnig, omdat zijn tafel wiebelt. Hij zaagt echter niet aan de poten van zijn vrouws stoel (zoals in De griezels), maar aan de poten van een nieuwe tafel. En wat voor een tafel! Het echtpaar denkt dat er wel een olifant op kan dansen. Dat moet dan ook gebeuren, net als alle andere ideeën die er bij hen opkomen. Er volgt een absurdistisch avontuur met 20 olifanten, een vrachtwagen en een verhuisbaar restaurant.
Ik vond het zo leuk dat ik delen hardop voorlas aan mijn lief, maar op de kinderen heb ik het nog niet uitgeprobeerd.