G.W.B. Borrie (1925–2016)

Besproken in AMT, mei 2000, p.11. Zie ook interview p.11
“In 1968 promoveerde BrBorrie op een proefschrift over de belangrijke Amsterdamse politicus F.M.Wibaut. Naast een studie over de auteur en politicus P.L.Tak vinden we het prachtige en boeiende boek over de Amsterdamse wethouder De Miranda…De belangstelling voor gemeentelijke bestuurders is bij BrBorrie als oud-burgemeester o.a. van Eindhoven natuurlijk heel begrijpelijk…Achtereenvolgens komen in het boek in biografieën van zo’n 25 tot 40 bladzijden Jacob van Lennep, S.M.Hugo van Gijn, G.W.Melchers, B.C.Slotemaker en P.J.Oud aan bod. De levensbeschrijvingen zijn alleszins leesbaar en grondig gedocumenteerd. De bijdrage over Van Lennep (1802-1868) bijvoorbeeld is naast een uitstekende en soms ontroerende levensbeschrijving ook een panorama van de geschiedenis van de Vrijmetselarij in de 19de eeuw. Hetzelfde geldt zeker ook voor de biografie van S.M.Hugo van Gijn (1848-1937). Met name de beschrijving van de moeilijkheden binnen de Orde rond de eeuwwisseling is een helder, bondig en uitstekend overzicht van een belangrijke fase in de geschiedenis van de Orde zelf.”
Besproken in Thoth jrg.51 nr.5, 2000, pp.184-193:
“Borrie plaatst zijn figuren in hun context. Dat mag de lezer vanzelfsprekend verwachten, maar het vereist toch veel aandacht en feeling voor de heel verschillende werelden waarin betrokkenen leefden en werkten…
Hiermee zijn we aan de tweede reden voor enthousiasme…Dit boek heeft een rode draad. Het biedt n.l., om met het voorwoord van de niet-vrijmetselaar Geert Mak te spreken ‘een bijzondere mentaliteitsgeschiedenis’ en wel doordat ‘het telkens weer de verbindingen legt tussen de politieke loopbaan van de hoofdpersonen en hun innerlijke overtuigingen, zoals ze die toonden in hun bijdrage binnen de besloten sfeer van de vrijmetselaarsloges’…Een vraagstuk waarmee veel, zo niet alle vrijmetselaren voortdurend of van tijd tot tijd worstelen, is de verhouding tussen de Vrijmetselarij en de samenleving…De aloude kernvraag, lees: geschilpunt, bij dit alles is: moet de Orde of de Vrijmetselarij zich ja of nee als zodanig in de maatschappij manifesteren? Rijst meteen de volgende vraag: zo ja, hoe dan en waar en wanneer?…
Op 17 september 1966 hield Oud bij de gezamenlijke opening van het werkjaar van de acht Rotterdamse loges, in het Rijnhotel, het bouwstuk. Hij merkte daarin op, dat symbolen en ritualen niet het wezen der Vrijmetselarij uitmaken, maar dat zij een middel zijn om haar idealen te vertolken! Hij vervolgde: ‘Hoewel de waarde van de symboliek en ritualistiek zo groot is, dat zonder deze de Vrijmetselarij niet zou bestaan, ontlenen zij echter hun betekenis aan wat zij vertolken. De ritualen kunnen dan ook alleen diegenen aanspreken, die de diepere zin verstaat van hetgeen zij tot uitdrukking brengen…Oud eindigde met een verwijzing naar de Openbaring van Johannes…Dat is het beeld van de harmonische bouw. Het is het beeld van de volkomen overwinning van het licht op de duisternis.”

Titel: Het leven als een te voltooien Bouwwerk
Auteur: G.W. Borrie
Door Max de Haan:
De Nederlandse Vrijmetselarij mag zich gelukkig prijzen met een auteur met ervaring, bekwaamheid en kennis van maçonnieke en niet maçonnieke zaken:
Br.-. G. W. Borrie. In zijn nieuwste boek beschrijft hij vijf bekende vrijmetselaars.
Geert Mak weet in een kort voorwoord het boek goed te typeren. Hij omschrijft de braafheid en de stijfheid in de meeste wat regenteske gebiografeerden als 'meer stijfsel dan vuur, desalniettemin geen 'bourgeois maar citoyens'.
De lijst van publicaties van onze Br.-.Gilles Willem Benjamin Borrie (1925) is verrassend gevarieerd samengesteld, al overheerst er een duidelijke voorkeur in zijn lijst van publicaties. Naast de dagboekaantekeningen van een Gelders burgemeester en een rapport over voetbalvandalisme, is de biografie een constante in zijn activiteit als auteur en historicus.
In 1968 promoveerde Br.-.Borrie op een proefschrift over de belangrijke Amsterdamse politicus F.M. Wibaut. Naast een studie over de auteur en politicus P.L. Tak vinden we het prachtige en boeiende boek over de Amsterdamse wethouder De Miranda, die alleen al onsterfelijk werd door de aan hem gewijde verkiezingsleuze die tot het naar hem genoemde zwembad aanleiding gaf: 'Wil je baden, wil je zwemmen, moet je De Miranda stemmen'. De belangstelling voor gemeentelijke bestuurders is bij Br.-. Borrie als oud-burgemeester o.a.van Eindhoven natuurlijk heel begrijpelijk. Br.-. Borrie is een ervaren beoefenaar van een in Nederland, in tegenstelling tot in Engeland, pas onlangs weer populair genre van de geschiedschrijving: de biografie. De biograaf heeft wellicht meer dan welke ander historicus de taak om nauwkeurig de feiten te kennen en -ze duidelijk te rangschikken, maar ook de emotie, de motieven achter de gebeurtenissen in het openbare en persoonlijke leven in hun samenhang te schetsen.
Na een introductie over de biografie over het algemeen en de maçonnieke biografie in het bijzonder geeft de auteur in enkel grote lijnen geschiedenis, organisatie en inhoud van de Vrijmetselarij weer.
Achtereenvolgens komen in het boek in biografieën van zo'n 25 tot 40 bladzijden Jacob van Lennep, S.M. Hugo van Gijn, G.W. Melchers, B.C. Slotemaker en P.J. Oud aan bod..De levensbeschrijvingen zijn alleszins leesbaar en grondig gedocumenteerd. De bijdrage over Van Lennep (1802-1868) bij voorbeeld is naast een uitstekende en soms ontroerende levensbeschrijving ook een panorama van de geschiedenis van de Vrijmetselarij in de 19de eeuw. Hetzelfde geldt zeker ook voor de biografie van S.M. Hugo van Gijn (1848-1937). Met name de beschrijving van de moeilijkheden binnen de Orde rond de eeuwwisseling is een helder, bondig en uitstekend overzicht van een belangrijke fase in de geschiedenis van de Orde zelf.
Even boeiend is de levensbeschrijving van G.W.Melchers (1869-1952) "de eerste dominee in SDAP". In de levensbeschrijving van P.J. Oud (18861968) leren we de voldoening kennen die deze belangrijke politicus en bestuurder juist in de loge vond!
In het leven van B.C. Slotemaker spelen twee stichtingen een rol: de Stichting van de Arbeid, die na de oorlog van fundamenteel belang was voor de vernieuwing van de samenleving, en de Maçonnieke Stichting Ritus en Tempelbouw waarvoor Slotemakers inzet essentieel was. Het is goed met een lach zijn kwalificatie van wat de Orde niet moet zijn te herlezen: 'De Orde is geen aquarium van weekdieren'.
Het boek is gelukkig zo geschreven dat niet leden van de Orde er gemakkelijk hun weg in vinden en toch van veel typerende en wezenlijke aspecten van vrijmetselaren en wat hen beweegt terdege kennis kunnen nemen. Kortom arbeid de meester waardig..… (mehr)

Besproken in AMT, mei 2000, p.11. Zie ook interview p.11
“In 1968 promoveerde BrBorrie op een proefschrift over de belangrijke Amsterdamse politicus F.M.Wibaut. Naast een studie over de auteur en politicus P.L.Tak vinden we het prachtige en boeiende boek over de Amsterdamse wethouder De Miranda…De belangstelling voor gemeentelijke bestuurders is bij BrBorrie als oud-burgemeester o.a. van Eindhoven natuurlijk heel begrijpelijk…Achtereenvolgens komen in het boek in biografieën van zo’n 25 tot 40 bladzijden Jacob van Lennep, S.M.Hugo van Gijn, G.W.Melchers, B.C.Slotemaker en P.J.Oud aan bod. De levensbeschrijvingen zijn alleszins leesbaar en grondig gedocumenteerd. De bijdrage over Van Lennep (1802-1868) bijvoorbeeld is naast een uitstekende en soms ontroerende levensbeschrijving ook een panorama van de geschiedenis van de Vrijmetselarij in de 19de eeuw. Hetzelfde geldt zeker ook voor de biografie van S.M.Hugo van Gijn (1848-1937). Met name de beschrijving van de moeilijkheden binnen de Orde rond de eeuwwisseling is een helder, bondig en uitstekend overzicht van een belangrijke fase in de geschiedenis van de Orde zelf.”
Besproken in Thoth jrg.51 nr.5, 2000, pp.184-193:
“Borrie plaatst zijn figuren in hun context. Dat mag de lezer vanzelfsprekend verwachten, maar het vereist toch veel aandacht en feeling voor de heel verschillende werelden waarin betrokkenen leefden en werkten…
Hiermee zijn we aan de tweede reden voor enthousiasme…Dit boek heeft een rode draad. Het biedt n.l., om met het voorwoord van de niet-vrijmetselaar Geert Mak te spreken ‘een bijzondere mentaliteitsgeschiedenis’ en wel doordat ‘het telkens weer de verbindingen legt tussen de politieke loopbaan van de hoofdpersonen en hun innerlijke overtuigingen, zoals ze die toonden in hun bijdrage binnen de besloten sfeer van de vrijmetselaarsloges’…Een vraagstuk waarmee veel, zo niet alle vrijmetselaren voortdurend of van tijd tot tijd worstelen, is de verhouding tussen de Vrijmetselarij en de samenleving…De aloude kernvraag, lees: geschilpunt, bij dit alles is: moet de Orde of de Vrijmetselarij zich ja of nee als zodanig in de maatschappij manifesteren? Rijst meteen de volgende vraag: zo ja, hoe dan en waar en wanneer?…
Op 17 september 1966 hield Oud bij de gezamenlijke opening van het werkjaar van de acht Rotterdamse loges, in het Rijnhotel, het bouwstuk. Hij merkte daarin op, dat symbolen en ritualen niet het wezen der Vrijmetselarij uitmaken, maar dat zij een middel zijn om haar idealen te vertolken! Hij vervolgde: ‘Hoewel de waarde van de symboliek en ritualistiek zo groot is, dat zonder deze de Vrijmetselarij niet zou bestaan, ontlenen zij echter hun betekenis aan wat zij vertolken. De ritualen kunnen dan ook alleen diegenen aanspreken, die de diepere zin verstaat van hetgeen zij tot uitdrukking brengen…Oud eindigde met een verwijzing naar de Openbaring van Johannes…Dat is het beeld van de harmonische bouw. Het is het beeld van de volkomen overwinning van het licht op de duisternis.”

Titel: Het leven als een te voltooien Bouwwerk
Auteur: G.W. Borrie
Door Max de Haan:
De Nederlandse Vrijmetselarij mag zich gelukkig prijzen met een auteur met ervaring, bekwaamheid en kennis van maçonnieke en niet maçonnieke zaken:
Br.-. G. W. Borrie. In zijn nieuwste boek beschrijft hij vijf bekende vrijmetselaars.
Geert Mak weet in een kort voorwoord het boek goed te typeren. Hij omschrijft de braafheid en de stijfheid in de meeste wat regenteske gebiografeerden als 'meer stijfsel dan vuur, desalniettemin geen 'bourgeois maar citoyens'.
De lijst van publicaties van onze Br.-.Gilles Willem Benjamin Borrie (1925) is verrassend gevarieerd samengesteld, al overheerst er een duidelijke voorkeur in zijn lijst van publicaties. Naast de dagboekaantekeningen van een Gelders burgemeester en een rapport over voetbalvandalisme, is de biografie een constante in zijn activiteit als auteur en historicus.
In 1968 promoveerde Br.-.Borrie op een proefschrift over de belangrijke Amsterdamse politicus F.M. Wibaut. Naast een studie over de auteur en politicus P.L. Tak vinden we het prachtige en boeiende boek over de Amsterdamse wethouder De Miranda, die alleen al onsterfelijk werd door de aan hem gewijde verkiezingsleuze die tot het naar hem genoemde zwembad aanleiding gaf: 'Wil je baden, wil je zwemmen, moet je De Miranda stemmen'. De belangstelling voor gemeentelijke bestuurders is bij Br.-. Borrie als oud-burgemeester o.a.van Eindhoven natuurlijk heel begrijpelijk. Br.-. Borrie is een ervaren beoefenaar van een in Nederland, in tegenstelling tot in Engeland, pas onlangs weer populair genre van de geschiedschrijving: de biografie. De biograaf heeft wellicht meer dan welke ander historicus de taak om nauwkeurig de feiten te kennen en -ze duidelijk te rangschikken, maar ook de emotie, de motieven achter de gebeurtenissen in het openbare en persoonlijke leven in hun samenhang te schetsen.
Na een introductie over de biografie over het algemeen en de maçonnieke biografie in het bijzonder geeft de auteur in enkel grote lijnen geschiedenis, organisatie en inhoud van de Vrijmetselarij weer.
Achtereenvolgens komen in het boek in biografieën van zo'n 25 tot 40 bladzijden Jacob van Lennep, S.M. Hugo van Gijn, G.W. Melchers, B.C. Slotemaker en P.J. Oud aan bod..De levensbeschrijvingen zijn alleszins leesbaar en grondig gedocumenteerd. De bijdrage over Van Lennep (1802-1868) bij voorbeeld is naast een uitstekende en soms ontroerende levensbeschrijving ook een panorama van de geschiedenis van de Vrijmetselarij in de 19de eeuw. Hetzelfde geldt zeker ook voor de biografie van S.M. Hugo van Gijn (1848-1937). Met name de beschrijving van de moeilijkheden binnen de Orde rond de eeuwwisseling is een helder, bondig en uitstekend overzicht van een belangrijke fase in de geschiedenis van de Orde zelf.
Even boeiend is de levensbeschrijving van G.W.Melchers (1869-1952) "de eerste dominee in SDAP". In de levensbeschrijving van P.J. Oud (18861968) leren we de voldoening kennen die deze belangrijke politicus en bestuurder juist in de loge vond!
In het leven van B.C. Slotemaker spelen twee stichtingen een rol: de Stichting van de Arbeid, die na de oorlog van fundamenteel belang was voor de vernieuwing van de samenleving, en de Maçonnieke Stichting Ritus en Tempelbouw waarvoor Slotemakers inzet essentieel was. Het is goed met een lach zijn kwalificatie van wat de Orde niet moet zijn te herlezen: 'De Orde is geen aquarium van weekdieren'.
Het boek is gelukkig zo geschreven dat niet leden van de Orde er gemakkelijk hun weg in vinden en toch van veel typerende en wezenlijke aspecten van vrijmetselaren en wat hen beweegt terdege kennis kunnen nemen. Kortom arbeid de meester waardig..… (mehr)