Dit boek is gericht op historici, in een poging hen duidelijk te maken dat het ook voor hen echt wel de moeite loont om na te denken over het fenomeen tijd. Want onbewust gebruiken ze wel degelijk een tijdskader dat invloed uitoefent op de manier waarop ze naar hun studie-object kijken en hun verhaal vervolgens construeren. Voortdurend wordt ingezoomd op de verhouding tussen de kosmologische, zogenaamd objectieve tijd (de klokkentijd bijvoorbeeld) en de ervaringstijd die uiteraard eerder subjectief is. In de meeste bijdragen wordt gesteld dat historici een beetje tussen de twee laveren, en dat er dus met recht mag gesproken worden van een “historische tijd”. Daar is misschien iets voor te zeggen, zeker als je de slotbijdrage over het tijdsbegrip bij Heidegger leest, maar ik vind het altijd gevaarlijk als een beroepscategorie een bepaalde fundamentele benadering als exclusief domein claimt; dat soort corporatisme is nooit vruchtbaar.
Het is erg spijtig dat deze verzameling artikelen alleen in het Nederlands bestaat, want het hoge niveau van de bijdragen rechtvaardigt absoluut een (Engelse) vertaling. Het bewijst nog maar eens dat ook na Jan Romein en Frank Ankersmit in het Nederlandse taalgebied theoretische geschiedenis hoge toppen blijft scheren. Voor een uitgebreider bespreking, zie mijn History-account op Goodreads: https://www.goodreads.com/review/show/1370705798 ( )