Niets is zwart. Frida en Diego. Door: Claire Berest.

De cover van dit boek is prachtig én geeft ineens al een inkijkje in het verhaal. Hoewel Frida bekend staat om haar kleurrijke schilderijen en flamboyante verschijning is er ook een donkere kant in haar leven; haar pijn en haar af-aan relatie met haar grote liefde Diego Rivera.

Twee dominante kunstenaars bij elkaar: dat geeft vonken. En die vonken geeft Berest prachtig weer in deze roman die schippert tussen dagboek-, documentaire- en filmachtig. We maken kennis met de jonge Frida die stiekem naar Diego gaat kijken als hij een muurschildering staat te maken, we zijn bij hun eerste ontmoeting, bij Frida’s busongeluk, terwijl ze schildert, huwt, scheidt én terug huwt. We blijven bij haar, tot na haar dood.

Frida vloekt, zuipt, heeft minnaars en minnaressen, ze huilt, ze lacht, ze schildert. Niets is zwart geeft een volledig beeld van Kahlo; geen gecensureerde sprookjesversie. Dat maakt dit boek beter dan de rest. Berest schrijft zoals Kahlo schildert: kleurrijk, vloeiend, zwierig, urgent en bruisend.

Fans van Frida gaan van dit boek smullen, lezers van dit boek gaan van Frida houden! ( )

Fascinée par Frida Khalo, Claire Berest présente le roman « Rien n’est noir » sur sa vie commune avec Diego Riviera. Jeune fille, éprise de liberté et de soif de vivre, est victime d’un accident qui la laisse handicapée et douloureuse.
Pour juguler sa rage, la Frida de Claire Berest commence à peindre ce que les mots ne suffisent plus à dire. Enfin, debout après des mois de souffrance, elle se met au défi de conquérir le peintre le plus reconnu de tout le Mexique, celui qui souhaite aussi dompter le monde.
Devant ses peintures, non seulement le « Mastodonde Riviera » ne résiste pas mais les cicatrices de la jeune fille le retiennent plus que d’habitude, ses excès, sa liberté, son effronterie et sa soif aussi.
Mais à 20 ans, on aime d’amour à mort.
La suite ici
https://vagabondageautourdesoi.com/2019/11/25/rien-nest-noir-claire-berest/ ( )