Een goed boek, ik begrijp niet waarom een vriendin het slecht geschreven vond. Goed opgezet (natuurlijk wel in nogal modieuze termino9logie). Een algemeen stuk, een meer 'materiële cultuur-stuk dat zijn niet alleen relieken maar bijvoorbeeld ook zingen, en een stuk over de generaliteitslanden, verschillen noord-zuid, interne katholieke conflicten. Laat goed zien hoeveel katholieken er waren en hoezeer ze, gedoogd en wel, volkomen deel van het openbare en bestuurlijke leven uitmakend, toch vasthielden aan hun religieuze principes, door doop, opleiding, maar vooral op hun sterfbed. Als ik al enige kritiek heb, dan is het dat de auteur wel erg weinig oog heeft voor het calvinistische-protestante religieuze leven en gevoel. Dat is logisch in een boek waarin nu eens (lang niet voor het eerst, overigens, en dat pretendeert Lenarduzzi ook niet) de roomsen centraal staan, maar geregeld had ik wel enige uitleg willen zien waarom en hoe de andere partij er anders over dacht. ( )