Ik deel niet gauw 5 sterren uit en al zéker niet aan een luisterboek. Deze autobiografische roman, over de lange weg naar een zwangerschap die vervolgens veel te kort duurt, heeft 694 minuten mijn aandacht vastgehouden. Zelfs het dankwoord vond ik nog de moeite waard.

Dit verhaal heeft mij ontroerd én regelmatig hardop laten lachen. Ondanks het zware onderwerp blijft het luchtig. Pluspunt is dat Zita het boek zelf voorleest met haar prachtige Vlaams, wat het nog persoonlijker maakt. Ook als je niets met het onderwerp hebt, zou ik het een kans geven.

Of zoals Zita schrijft: "Zita vindt dat iedereen die ooit bang in een ziekenhuisbed heeft gelegen dit boek moet lezen. En ook iedereen die een gênant verhaal over kak heeft. Zita stopt nu met in de derde persoon over zichzelf te schrijven." ( )