In zijn prikkelende essay De gezagscrisis pleit filosoof Ad Verbrugge voor de herwaardering van de mens als een gemeenschapswezen.

We leven in woelige tijden. Crises tuimelen over elkaar heen, eenvoudige oplossingen zijn er niet en het vertrouwen in de gevestigde orde is tanende. De vervreemding tussen burgers en overheid neemt toe, het politieke landschap raakt meer en meer versnipperd en het functioneren van de democratische rechtsstaat staat ter discussie. De kritiek op 'de elite' zwelt aan, traditionele media worden in toenemende mate gewantrouwd, complottheorieën tieren welig en voorheen gezaghebbende instituties liggen onder vuur.
In zijn prikkelende essay De gezagscrisis schetst filosoof Ad Verbrugge de achtergrond waartegen de huidige maatschappelijke onrust en het eroderende vertrouwen in de overheid begrepen kunnen worden. Er gaat een leegte schuil in de mondiale netwerksamenleving, die ook de legitimiteit van het traditionele gezag ondermijnt. Samen met de onmacht van de politiek en het vastlopen van het overheidsbeleid vraagt de gezagscrisis om een fundamentele bezinning op onze neoliberale en postmoderne cultuur, die begint met de herwaardering van de mens als een gemeenschapswezen.