Deze monografie bevat vier lange studies over het Hooglied, die samen het noordelijke dialect van de poëzie identificeren. En zich concentreren op de literaire middelen van alliteratie en variatie. Voorstellen dat de compositie verwant is aan middeleeuwse Arabische hija 'en tašbīb (of scheldwoorden) poëtische genres, gericht op het bekritiseren van de koning en zijn hofhouding. De auteurs concluderen dat het gedicht werd geschreven tijdens de periode van de twee monarchieën, waarschijnlijk rond 900 v.G.T., ergens in het noorden van Israël, met als doel koning Salomo en zijn nakomelingen op de troon in Jeruzalem te censureren. ( )