Locaties

Dit verhaal speelt zich af op de volgende locaties:

België, wijk 7, veilinghuis O. Cazion, riool, oase van Ho-Sean en woestijn, huis van Klosjar (Kwadehoeklaan 17, gemeente Rektem), Kopjesstraat, Kommekestraat, Schoteltjesstraat, Slembroek, ziekenhuis, Parijs, Eiffeltoren, restaurant, Notre Dame, de Seine, kelderkroeg bij Montmartre, de Place de la Concorde, leeg huis, kolonie "de Sterrenplukkers" in het Bois de Boulogne, de Sacré-Cœur, een station.

Personages

In dit verhaal komen de volgende personages voor:

Suske, Wiske met Schanulleke, tante Sidonia, Lambik, Willy Vandersteen, mensen in veilingzaal, mannen met tapijt, Gerechtelijke en Militaire deskundigen, kolonel S. Pion, generaal K. Atapult, Achille, Sander, Jef en andere agenten, hoofdcommissaris, Adelaïde en andere dame, pantserdivisie, mobiele brigade, leger, rijkswacht, Albert en Marie, barman, Klosjar[1] (beeldhouwer/dichter), nachtwaker van het gemeentehuis, de fee van Goeden Wil, Prosper, wegwerkers, zuster, Amerikaanse toerist, Monomme (de apache) en zware jongens uit de onderwereld, zwervers (clochards), Marianneke, straatmuzikant, schilderes.

Uitvindingen

In dit verhaal spelen de volgende uitvindingen mee:

de gyronef.

Het verhaal
Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud en/of de afloop van het verhaal.

Lambik breekt bij tante Sidonia twee vazen en gaat een nieuwe kopen in veilingzaal O. Cazion[2]. Door onhandig manoeuvreren van twee mannen met een tapijt valt een beeldje van een engeltje, maar Lambik vangt het op. Hij wenst dat de twee mannen ergens in de Sahara zouden zitten. Als even later blijkt dat beide mannen en het tapijt verdwenen zijn, wordt Lambik ondervraagd door de politie. Diep beledigd, neemt hij het beeldje, dat hij gekocht heeft voor 500 frank, niet mee naar huis.

In de krant staat een artikel van de plaatselijke correspondent te Mho-Lenbe-ek[3]. Twee dronken blanken met een tapijt zijn gesignaleerd bij de oase van Ho-Sean; ze vertellen dat ze er na een gesprek met een man met een bolhoed zijn gekomen. Er wordt een reconstructie met behulp van Gerechtelijke en Militaire deskundigen uitgevoerd en kolonel S. Pion en generaal K. Atapult verdenken de man met de bolhoed. Lambik maakt zich bekend als de man met de bolhoed en wijk 7 wordt omsingeld. Hij kan ontkomen op een politiemotor. Nieuwsberichten (gesponsord door Coco Calo) over de man met de bolhoed volgen en Lambik kan via het riool naar de veilingzaal komen, waar tante Sidonia ook al is. Lambik ziet het engeltje opnieuw en er valt een briefje uit het beeld met als tekst: “Zo ik leef in armoe, en zwerf in smart, zal deze stenen pracht eens tonen, zijn wondere kracht, Klosjar"[4]. Sidonia slaagt er in te ontsnappen en belt de nachtwaker van het gemeentehuis voor het adres van Klosjar in Rektem[5].

Samen met Suske en Wiske spoedt Sidonia zich naar het opgegeven adres, dat door twee passerende dames als spookhuis wordt betiteld. De vrienden zien een man in het huis een dagboek grijpen, maar deze zakt dan door de vloer. De kinderen vinden enkele bladen van het dagboek en lezen dat de fee van Goeden Wil het beeldje van het engeltje bijzondere gaven heeft gegeven. De man vertrekt naar Parijs en tante Sidonia, Suske en Wiske kunnen Lambik met de gyronef uit de omsingeling halen.

Een jachtvliegtuig stijgt op in Slembroek[6] en de vrienden moeten met een parachute ontsnappen. Het beeldje komt naast de weg terecht en de vrienden liften richting Parijs. Lambik valt van de auto en vindt het beeldje. Door een auto-ongeluk komen de anderen in het ziekenhuis terecht. Lambik doet een wens, maar deze komt niet uit en hij gooit het beeldje in de rivier. Bij de Eiffeltoren vraagt een Amerikaanse toerist of Lambik Maurice Chevalier is en maakt een foto, Lambik krijgt hiervoor wat geld. Hij koopt eten en deelt dit met een blind meisje. Vlakbij de Notre Dame wordt Lambik overvallen en hij wordt gevonden aan de oever van de Seine en meegenomen door een clochard. Als hij wakker wordt, vindt hij een briefje dat hij het beeld moet aanraken als hij een wens uitspreekt.

De vrienden komen uit het ziekenhuis en vissen toevallig het beeldje op. In een kelderkroeg bij Montmartre vertelt Monomme, de apache, aan zijn zware jongens over de dagboekaantekeningen die hij vond in de portefeuille van Lambik.

De vrienden zien Lambik op de Place de la Concorde en Lambik vraagt het beeldje om Marianneke weer te laten zien. Dat heeft geen effect, maar een zwerver die ter plaatse is, vertelt dat hij vroeger oogarts was. Lambik tovert operatiegereedschap, maar wordt ontvoerd. Wiske kan het beeldje pakken en vraagt de clochards hen te helpen Lambik te vinden. Wiske vindt samen met Suske het strikje van Lambik bij een leeg huis en waarschuwt tante Sidonia door middel van een straatmuzikant. Tante Sidonia leent kleren van een schilderes en vat post bij het lege huis. De vrienden kunnen Lambik bevrijden en de clochards leveren de criminelen uit aan de politie. Monomme wordt bij de brug gepakt en ook naar de politie gebracht.

De vrienden willen de clochards belonen voor hun hulp. Zij willen geen huizen of geld, Lambik tovert een kolonie voor de mensen en noemt dit de Sterrenplukkers en maakt het zich gemakkelijk. Tante Sidonia wenst met Lambik te trouwen, maar Lambik laat zien dat zij dan altijd alleen zou zijn omdat Willy Vandersteen hem steeds op avontuur zou laten gaan.

Tante Sidonia vertrekt boos en Wiske wil graag dat Schanulleke levend zal worden, maar het popje blijkt erg eigenwijs en deftig. Suske wil een hondje, maar het dier valt Schanulleke meteen aan en de kinderen krijgen ruzie. Lambik verbreekt de betovering en wil het beeldje stukslaan, maar dan vertelt Marianneke dat ze nog niet genezen is omdat ze te zwak is. Ze moet een paar weken naar zee en Lambik tovert de benodigde spullen tevoorschijn. Ze gaan naar het station en horen dat Monomme ontsnapt is tijdens zijn overbrenging naar het gerechtshof. Suske en Wiske zien Monomme, maar worden niet geholpen door agenten en gevangengenomen door de crimineel. De kinderen kunnen ontsnappen en ze zien dan dat iedereen in de kolonie kind is geworden. Lambik tovert een vliegtuigje; tijdens hun eerste vlucht zien Suske en Wiske een man bewusteloos op de weg liggen. Ze nemen hem mee naar de kolonie, waar hij kok wordt.

Suske en Wiske alarmeren Lambik dat Monomme onderweg is om het toverbeeld te stelen. Lambik tovert wapens voor de verdediging van de kolonie. Ook begraaft hij het beeldje. Echter, de kok Prosper blijkt Monomme te zijn en hij dwingt Lambik het beeldje op te graven. Met botsautootjes gaat hij naar de stad en de vrienden volgen hem in de vliegtuigjes. Ze vinden Monomme bij de Eiffeltoren en tante Sidonia vangt zijn portefeuille. Tante Sidonia vindt een foto van Marianneke in de portefeuille van Monomme en haalt het meisje snel op. Ze is inmiddels genezen en kan dus weer zien. Marianneke blijkt de dochter van Monomme te zijn[7] en ze zijn erg blij elkaar weer te zien.

Monomme is Lambik erg dankbaar, maar het beeld valt en Lambik springt het achterna; hij wenst bijtijds dat iedereen weer groot zal zijn. Klosjar krijgt zijn beeld terug en gooit het stuk: niet door wonderen, maar door een beetje goede wil zullen mensen gelukkig worden.

Trivia

In dit album zien we hoe Tante Sidonia en Lambik er als kind hebben uitgezien.
In De zeven schaken ziet Lambik er als kind net zo uit als in dit album.
Het personage Klosjar is een duidelijke verwijzing naar het woord clochard, dat zwerver / dakloze (in Parijs) betekent.
De veilingzaal O. Cazion is een duidelijke verwijzing naar het Engelse woord occasion, dat (voordelige) gelegenheid betekent.
De reuzenmerg uit het Suske en Wiske album De bronzen sleutel heet ook Prosper, net als de kok in dit album dus.
Het woord 'Apache' werd in de twintigste eeuw in verschillende talen (Frans, Nederlands) gehanteerd als synoniem voor 'gangster'

Bron: Wikipedia

Locaties

Dit verhaal speelt zich af op de volgende locaties:

België, wijk 7, veilinghuis O. Cazion, riool, oase van Ho-Sean en woestijn, huis van Klosjar (Kwadehoeklaan 17, gemeente Rektem), Kopjesstraat, Kommekestraat, Schoteltjesstraat, Slembroek, ziekenhuis, Parijs, Eiffeltoren, restaurant, Notre Dame, de Seine, kelderkroeg bij Montmartre, de Place de la Concorde, leeg huis, kolonie "de Sterrenplukkers" in het Bois de Boulogne, de Sacré-Cœur, een station.

Personages

In dit verhaal komen de volgende personages voor:

Suske, Wiske met Schanulleke, tante Sidonia, Lambik, Willy Vandersteen, mensen in veilingzaal, mannen met tapijt, Gerechtelijke en Militaire deskundigen, kolonel S. Pion, generaal K. Atapult, Achille, Sander, Jef en andere agenten, hoofdcommissaris, Adelaïde en andere dame, pantserdivisie, mobiele brigade, leger, rijkswacht, Albert en Marie, barman, Klosjar[1] (beeldhouwer/dichter), nachtwaker van het gemeentehuis, de fee van Goeden Wil, Prosper, wegwerkers, zuster, Amerikaanse toerist, Monomme (de apache) en zware jongens uit de onderwereld, zwervers (clochards), Marianneke, straatmuzikant, schilderes.

Uitvindingen

In dit verhaal spelen de volgende uitvindingen mee:

de gyronef.

Het verhaal
Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud en/of de afloop van het verhaal.

Lambik breekt bij tante Sidonia twee vazen en gaat een nieuwe kopen in veilingzaal O. Cazion[2]. Door onhandig manoeuvreren van twee mannen met een tapijt valt een beeldje van een engeltje, maar Lambik vangt het op. Hij wenst dat de twee mannen ergens in de Sahara zouden zitten. Als even later blijkt dat beide mannen en het tapijt verdwenen zijn, wordt Lambik ondervraagd door de politie. Diep beledigd, neemt hij het beeldje, dat hij gekocht heeft voor 500 frank, niet mee naar huis.

In de krant staat een artikel van de plaatselijke correspondent te Mho-Lenbe-ek[3]. Twee dronken blanken met een tapijt zijn gesignaleerd bij de oase van Ho-Sean; ze vertellen dat ze er na een gesprek met een man met een bolhoed zijn gekomen. Er wordt een reconstructie met behulp van Gerechtelijke en Militaire deskundigen uitgevoerd en kolonel S. Pion en generaal K. Atapult verdenken de man met de bolhoed. Lambik maakt zich bekend als de man met de bolhoed en wijk 7 wordt omsingeld. Hij kan ontkomen op een politiemotor. Nieuwsberichten (gesponsord door Coco Calo) over de man met de bolhoed volgen en Lambik kan via het riool naar de veilingzaal komen, waar tante Sidonia ook al is. Lambik ziet het engeltje opnieuw en er valt een briefje uit het beeld met als tekst: “Zo ik leef in armoe, en zwerf in smart, zal deze stenen pracht eens tonen, zijn wondere kracht, Klosjar"[4]. Sidonia slaagt er in te ontsnappen en belt de nachtwaker van het gemeentehuis voor het adres van Klosjar in Rektem[5].

Samen met Suske en Wiske spoedt Sidonia zich naar het opgegeven adres, dat door twee passerende dames als spookhuis wordt betiteld. De vrienden zien een man in het huis een dagboek grijpen, maar deze zakt dan door de vloer. De kinderen vinden enkele bladen van het dagboek en lezen dat de fee van Goeden Wil het beeldje van het engeltje bijzondere gaven heeft gegeven. De man vertrekt naar Parijs en tante Sidonia, Suske en Wiske kunnen Lambik met de gyronef uit de omsingeling halen.

Een jachtvliegtuig stijgt op in Slembroek[6] en de vrienden moeten met een parachute ontsnappen. Het beeldje komt naast de weg terecht en de vrienden liften richting Parijs. Lambik valt van de auto en vindt het beeldje. Door een auto-ongeluk komen de anderen in het ziekenhuis terecht. Lambik doet een wens, maar deze komt niet uit en hij gooit het beeldje in de rivier. Bij de Eiffeltoren vraagt een Amerikaanse toerist of Lambik Maurice Chevalier is en maakt een foto, Lambik krijgt hiervoor wat geld. Hij koopt eten en deelt dit met een blind meisje. Vlakbij de Notre Dame wordt Lambik overvallen en hij wordt gevonden aan de oever van de Seine en meegenomen door een clochard. Als hij wakker wordt, vindt hij een briefje dat hij het beeld moet aanraken als hij een wens uitspreekt.

De vrienden komen uit het ziekenhuis en vissen toevallig het beeldje op. In een kelderkroeg bij Montmartre vertelt Monomme, de apache, aan zijn zware jongens over de dagboekaantekeningen die hij vond in de portefeuille van Lambik.

De vrienden zien Lambik op de Place de la Concorde en Lambik vraagt het beeldje om Marianneke weer te laten zien. Dat heeft geen effect, maar een zwerver die ter plaatse is, vertelt dat hij vroeger oogarts was. Lambik tovert operatiegereedschap, maar wordt ontvoerd. Wiske kan het beeldje pakken en vraagt de clochards hen te helpen Lambik te vinden. Wiske vindt samen met Suske het strikje van Lambik bij een leeg huis en waarschuwt tante Sidonia door middel van een straatmuzikant. Tante Sidonia leent kleren van een schilderes en vat post bij het lege huis. De vrienden kunnen Lambik bevrijden en de clochards leveren de criminelen uit aan de politie. Monomme wordt bij de brug gepakt en ook naar de politie gebracht>

De vrienden willen de clochards belonen voor hun hulp. Zij willen geen huizen of geld, Lambik tovert een kolonie voor de mensen en noemt dit de Sterrenplukkers en maakt het zich gemakkelijk. Tante Sidonia wenst met Lambik te trouwen, maar Lambik laat zien dat zij dan altijd alleen zou zijn omdat Willy Vandersteen hem steeds op avontuur zou laten gaan.

Tante Sidonia vertrekt boos en Wiske wil graag dat Schanulleke levend zal worden, maar het popje blijkt erg eigenwijs en deftig. Suske wil een hondje, maar het dier valt Schanulleke meteen aan en de kinderen krijgen ruzie. Lambik verbreekt de betovering en wil het beeldje stukslaan, maar dan vertelt Marianneke dat ze nog niet genezen is omdat ze te zwak is. Ze moet een paar weken naar zee en Lambik tovert de benodigde spullen tevoorschijn. Ze gaan naar het station en horen dat Monomme ontsnapt is tijdens zijn overbrenging naar het gerechtshof. Suske en Wiske zien Monomme, maar worden niet geholpen door agenten en gevangengenomen door de crimineel. De kinderen kunnen ontsnappen en ze zien dan dat iedereen in de kolonie kind is geworden. Lambik tovert een vliegtuigje; tijdens hun eerste vlucht zien Suske en Wiske een man bewusteloos op de weg liggen. Ze nemen hem mee naar de kolonie, waar hij kok wordt.

Suske en Wiske alarmeren Lambik dat Monomme onderweg is om het toverbeeld te stelen. Lambik tovert wapens voor de verdediging van de kolonie. Ook begraaft hij het beeldje. Echter, de kok Prosper blijkt Monomme te zijn en hij dwingt Lambik het beeldje op te graven. Met botsautootjes gaat hij naar de stad en de vrienden volgen hem in de vliegtuigjes. Ze vinden Monomme bij de Eiffeltoren en tante Sidonia vangt zijn portefeuille. Tante Sidonia vindt een foto van Marianneke in de portefeuille van Monomme en haalt het meisje snel op. Ze is inmiddels genezen en kan dus weer zien. Marianneke blijkt de dochter van Monomme te zijn[7] en ze zijn erg blij elkaar weer te zien.

Monomme is Lambik erg dankbaar, maar het beeld valt en Lambik springt het achterna; hij wenst bijtijds dat iedereen weer groot zal zijn. Klosjar krijgt zijn beeld terug en gooit het stuk: niet door wonderen, maar door een beetje goede wil zullen mensen gelukkig worden.
Trivia

In dit album zien we hoe Tante Sidonia en Lambik er als kind hebben uitgezien.
In De zeven schaken ziet Lambik er als kind net zo uit als in dit album.
Het personage Klosjar is een duidelijke verwijzing naar het woord clochard, dat zwerver / dakloze (in Parijs) betekent.
De veilingzaal O. Cazion is een duidelijke verwijzing naar het Engelse woord occasion, dat (voordelige) gelegenheid betekent.
De reuzenmerg uit het Suske en Wiske album De bronzen sleutel heet ook Prosper, net als de kok in dit album dus.
Het woord 'Apache' werd in de twintigste eeuw in verschillende talen (Frans, Nederlands) gehanteerd als synoniem voor 'gangster'

Bron: Wikipedia

Tijdens een schoonmaakbeurt in Sidonia's huis laat Lambik twee kostbare vazen vallen, zeer tot verdriet van Sidonia. Lambik gaat nu naar een veiling om te kijken of hij er een koopje kan maken. Daarbij ziet hij hoe twee medewerkers van die veiling met een tapijt een beeldje van een pilaar stoten. Lambik vangt het beeldje op en wenst dat ze met dat tapijt ergens in de Sahara zaten.
Tijdens de veiling wil iemand het beeldje kopen, maar Lambik gaat tot het uiterste en weet het te bemachtigen. Tegelijkertijd valt het de directie van de veiling op dat de mannen met dat tapijt weg zijn. Bezorgd licht de directie de politie in en omdat Lambik als laatste met de mannen gezien werd wordt hij door de politie aan een kruisverhoor onderworpen. Lambik is zich van geen kwaad bewust en de politie laat hem onverrichterzake gaan. De veilingmeester wil hem nog het beeldje meegeven maar Lambik weigert beledigd.
Dagen later is Lambik er nog kapot van. Plots laat Wiske hem in een krant een foto zien van de twee mannen. Zij zijn inderdaad met het tapijt in de Sahara gevonden. Lambik vindt dit grappig, maar Wiske leest in het bericht dat in verband met die zaak een man met een bolhoed gezocht wordt, Lambik dus!
Suske komt nu met kleerscheuren naar binnen, omdat hij een krant heeft kunnen bemachtigen waarin het relaas van de twee medewerkers staat en zij beschuldigen Lambik ervan dat ze in de woestijn beland zijn. De regering houdt het voor een geheim wapen en begint een klopjacht op Lambik!
Lambik moet nu vluchten als hij in vrijheid wil blijven. Hij wil echter ook de oorzaak van de geheimzinnige verdwijning weten en keert terug naar de veiling. Hier treft hij Sidonia, die ook naar de oorzaak aan het zoeken is, en ze vinden in het omineuze beeldje een briefje. Hierin staat dat het beeldje wondere kracht heeft en de eigenaar een zekere Klosjar is. Ondertussen bestormt de politie de veiling om Lambik te arresteren. Sidonia weet te vluchten en Lambik verschanst zich in de veiling.
Sidonia gaat met de kinderen naar het huisje van Klosjar. Even later zien ze Klosjar zelf, maar deze verdwijnt. Tevens vinden ze er een schriftelijke verklaring. Klosjar is een arme beeldhouwer, die van mensen houdt en hun wensen wil vervullen. Een fee, die dit meekrijgt, geeft een beeldje in opdracht. Nadat het klaar is geeft de fee het beeldje toverkracht. Iemand die het beeldje aanraakt en een wens uit ziet zijn wens in vervulling gaan. De fee wil Klosjar hiermee een les leren, want het geluk ligt niet in het vervullen van wensen, maar in de gerustheid van het hart. Klosjar ziet dit in en besluit naar Paris te gaan om onder de armsten der armen te leven.
Lambik krijgt het ondertussen zwaar te verduren. Hij kan niet langer zijn stelling houden en probeert te vluchten. Gelukkig pikken Sidonia en de kinderen Lambik op met de Gyronef. Lambik wordt nu over het beeldje ingelicht, terwijl Sidonia richting Frankrijk vliegt. Een jachtvliegtuig schiet hen uit de lucht en ze kunnen zich redden per parachute en landen in Frankrijk. In Parijs aangekomen wordt Lambik overvallen door Monomme de Apache. Monomme vindt bij het doorzoeken van Lambiks portemonnaie het briefje waarin de wondere kracht van het beeldje vermeld staat. Monomme wil het beeldje hebben en zet de onderwereld van Parijs achter Lambik aan. Hij krijgt Lambik te pakken, maar wordt dank zij Sidonia, de kinderen en de clochards aan de politie uitgeleverd.

Uit dankbaarheid richt Lambik met de hulp van zijn vrienden en het toverbeeldje een kolonie voor daklozen even buiten Parijs op: de Sterrenplukkerskolonie.
Tevens wil hij een blind meisje het licht in haar ogen terug geven d.m.v. het beeldje. Monomme zit niet stil en ontsnapt uit de gevangenis. In de tussentijd merkt Lambik, ondanks het toverbeeldje, dat niet iedereen gelukkig te krijgen is en besluit alle volwassenen, zichzelf incluis, om te toveren in kinderen. Wiske meldt Lambik dat Monomme uit de gevangenis wist te ontsnappen. Hij schrikt geweldig, want Monomme heeft wraak gezworen. De kolonie begint nu op een vesting te lijken. Desondanks infiltreert Monomme de kolonie door zich te vermommen. De vermomming van Monomme houdt echter niet lang stand en op de Eiffeltoren begint een finale strijd tussen Lambik en Monomme. Wiske ontdekt dat het blinde meisje Marianne het dochtertje is van Monomme. Ze gaan haar halen en Lambik moet zolang Monomme in bedwang houden. Monomme dreigt nu het buitgemaakte beeldje te laten vallen, zodat Lambik en de anderen voor altijd kinderen blijven.
Wiske en de anderen brengen nu Marianneke naar de Eiffeltoren. Het meisje kan nu weer zien en dolgelukkig sluit Monomme het kind in zijn armen, maar stoot hierbij het toverbeeldje van Eiffeltoren af. Lambik duikt het beeldje achterna en wenst dat hij en de anderen weer groot worden. D.m.v. een vliegmachientje wordt lambik opgevangen en landt behouden op de grond. Klosjar, toevallig in de buurt, krijgt het beeldje terug van Lambik. Daarop vernietigt de beeldhouwer het, omdat hij de les van de fee begrepen heeft.

Bron: http://suskeenwiske.ophetwww.net...
Tekst: Alain Stienen ( )