Een Nederlandse vrouw van Somalische afkomst keert na 23 jaar, in gezelschap van een filmploeg, terug naar haar geboortegrond. Zij hoopt daar haar identiteit te hervinden door de plaatsen en mensen uit haar jeugd te bezoeken. Echter, na een jarenlange burgeroorlog is haar geboortestad onherkenbaar veranderd, verwoest. En de mensen zijn vertrokken of overleden. Er wacht haar geen warm welkom, en de filmploeg zit haar danig in de weg. Wat wel terugkomt is de herinnering aan haar ouders, en hun uitzonderlijke liefdesgeschiedenis die etnische - en clangrenzen overschreed.

Allas springt in dit boek heen en weer in de tijd. Er zijn de hoofdstukken over de vrouw die twijfelt aan haar identiteit en loyaliteit in het Nederland van 2007, waar de verhoudingen op scherp zijn komen te staan. De telefoongesprekken met haar tante in Australië, die als vluchteling twee van haar kinderen verloor. Er zijn hoofdstukken over de terugkeer naar Somalië, de vergeefse zoektocht naar herkenning en aansluiting, en de oplopende spanningen binnen de filmploeg. Er zijn de herinneringen aan haar eigen jeugd. En dan de hoofdstukken over de liefde van haar ouders, waarvan de volgorde ook niet chronologisch is.

Ik had bij dit alles het gevoel dat er veel thema's worden aangesneden en veel verhalen worden verteld, maar dat die elkaar wat in de weg zitten. Er was veel waar ik meer over had willen lezen. Ook het heen en weer springen in de tijd was wat overdadig, meer een trucje dan functioneel. Ik ben dus niet zo laaiend enthousiast als de pers over dit boek was. Maar dat neemt niet weg dat het een interessant boek is om te lezen, dat er prachtige passages in zitten en dat het een scherp tijdsbeeld geeft. ( )