یکی از بهترین کتاب‌هایی که خوندم... یه جوری بود که هیچ احساس کمبودی نمی‌کنی از یه کتاب مرجع و انقدر روون نوشته شده و انقدر خوب با روابط علت و معلولی اجتماعی، سیاسی و تکنولوژی پیش می‌ره که هی جذب می‌شی این کتاب رو ادامه بدی. نمی‌دونم دیوید بوردول و کریستین تامپسن تو عمرشون چه‌قدر کتاب خوندند و فیلم دیدند تا تونستن این کتاب رو بنویسند. خیلی خوشحال شدم که تونستم این کتاب رو بخونم و یه توفیق اجباری شد. ( )