Met het oog op een reis naar Zuid-Duitsland ben ik mijn Duits wat aan het herop frissen. Niks beter dan wat korte novellen van Stefan Zweig, dacht ik. Dit boekje bevat er maar 3, maar wat een ontdekking! Stuk voor stuk zijn het aandoenlijke, naar de keel grijpende verhaaltjes die vooral een grimmig beeld van het leven schetsen. Neem alleen al “de onzichtbare verzameling”: dit is zowel qua constructie als stijl zo’n perfecte novelle, ik heb er geen woorden voor. En dan de inhoud zelf is van een bijna onverdraaglijke tragiek: geen spectaculair drama maar door en door intrieste menselijke ellende. Zweig was een fantastisch schrijver en een grote mijnheer! ( )

Nul...
3 histoires nulles... ( )

Ces trois nouvelles ont le mérite de m'avoir permis d'enrichir mon vocabulaire allemand. Sinon, les histoires ne sont pas passionnantes. ( )